Í dag, 1 des hefndist mér fyrir jólalagagræðgina sem
vanalega hrjáir mig frá miðjum október til ársloka.
Í dag var …og er víst enn (augnablik, tapaði mér í
fagnaðarlátunum) hinn heilagi lærdómsdagur - Dagurinn sem kraftaverkin eiga að
gerast. Sá dagur felur í sér að þú átt að vera í fullkomnu standi til þess að
innbyrða allar þær upplýsingar sem settar eru fyrir framan nefið á þér. Gallinn
virðist hins vegar vera sá að þú ein sérð um að skipuleggja þessa
fróðleiks-hittinga.
Þess vegan hófst dagurinn á örlitlu snúsi, enda vekjaraklukkan
látin hringja klukkan hálf ellefu, miskunnarlaust fyrirbæri! Síðan tók hafragrautsgerð við enda nauðsynlegt start á degi
sem á að afkasta einhverju. Að því loknu var greinilegt að ég þyrfti að fara í
ræktina – já hvað er upplagðara á lærdómssunnudögum en að vera fersk og tandurhrein
eftir eftir átök í ræktinni og heita sturtu?
Ég þurfti ekki að spyrja mig að þessari spurningu, ég vissi
að ég myndi örugglega læra betur….eftir 2 klukkustundir. Já tek andlitsmaskann
með og öll kremin mín!
Þegar í Átakshúsið var komið teipaði ég samviskusamlega tónlistarundrið
á mig, skellti mér í bol yfir og smellti rogginn á shuffle. Á djásninu mínu er
jú, aðeins úrval góðra laga svo ég treysti shuffle til að ráða ferðinni. Ég var
sennilega fullánægð með mig því í sunnudagshasarnum hafði ég gleymt því að um daginn
hafði ég, full af metnaði, skellt þriggja tíma jólalagaplaylista af youtube inn
á ipodinn - Það er jú svo notalegt að labba heim eftir skóla í myrkrinu með
Bing Crosby og félaga í eyrunum. Ég var því nýbyrjuð að takast á við ímyndaða ítalska
Alpa á hjólinu þegar jólalagalistinn tók völdin. Last Christmas ómaði í eyrunum
á mér! Að því loknu tók Coca Cola lestin svo notalega á móti mér, óvænt lag á í
raun ókönnuðum playlista. Vanalega hlýjar þetta einfalda stef mér en í þetta
skiptið leið mér eins og Tim Allen í hlutverki Scott Calvin í Santa Claus.
Sjáið fyrir ykkur atriðið þar sem læknirinn stendur stjarfur á meðan Calvin
hamast á brettinu með jólasveinabumbuna í fararbroddi – jah, það var um það bil
tilfinningin sem kom yfir mig.
,,Holidays are coming, holidays are coming ….. ‘tis the
season, watch out, look around, something’s coming….” Áts, jólasveinabumban sló
mig utan undir.
Þakkaði því fyrir að Coca Cola stefið hefði ekki verið
lengra því ósköpin tóku enda. Við tók Here Comes Santa Claus í einlægum
flutningi Doris Day. Þarna var hjólaferðin farin að taka í. Ég vildi því að ég
hefði haft ögn meiri húmor fyrir því að hlusta á ,, Here comes Santa Claus,
here comes Santa Claus, right down Santa Claus Lane…” á meðan ítalskt
vöðvatröll í neon grænum wife beater bol, með tattooveraða upphandleggi í
svörtum leðurgrifflum tók á öllu sínu fyrir framan mig. ,,He doesn't care if you're a rich or poor boy, he loves you just the same.....Cause Santa Claus comes tonight." Í fyrsta skiptið fannst mér þessi setning hljóma óþægilega.
Ah, bara 20 mín eftir
af hjólaprógramminu… ,,It's the most wonderful time of the year…”
Ég átti þetta
skilið. Staran í saunanu nokkru seinna minnti á einbeitt liðdýr. Stjörf komst
ég heim og er núna, átta tímum seinna að íhuga að kveikja á jólalögum. Það er jú
fyrsti des….
Hlæhlæ, þú getur gert þetta svooo innilega lifandi, mér fannst ég sjá þig þarna...og heyra jólalögin!!!
ReplyDeleteÓborganlegt! Jólaliðdýrið þitt haha
ReplyDelete