(Gasblöðruinnskot: Rakst á þessa gasblöðru á Carnivalröltinu. Ég fæ alltaf smá fiðring í magann þegar ég sé gasblöðrur. Sem barn óttaðist ég þær nefnilega. Ég var virkilega hrædd við að missa þær og horfa á þær svífa í burtu, hátt, hátt upp! Eins og þær væru óstöðvandi. Ég var lofthrædd (hvern er ég að reyna að plata, ég er lofthrædd) og fannst óþægilegt að sjá gasblöðru á sveimi, fjarri eiganda sínum. Fannst líka átakanlegt að sjá börn gráta blöðruna sína, þa er átakanlegt! Þessi undarlega tilfinning býr enþá innra með mér. Að missa takið og enda á sveimi? Samt neitaði ég sjaldan gasblöðru... það er jú eitthvað spennandi við þær.) |
No comments:
Post a Comment